Angulus fortis altus est ingenitus ad praebendam capacitatem superiorem portandi onus in applicationibus exigentibus, combinans vim tensilis elevatam cum ductilitate conservata. Hae anguli communiter elementa coniunctiva sicut manganesum, chromum aut niccolum in matricem ferri carbonici includunt, cum contentu carbonis ab 0.25% usque ad 0.50%, ut vim excedantem 345 MPa (e.g., ASTM A572 Gradus 50) et vim tensilem usque ad 690 MPa consequantur. Microstructura optimatur per volutationem controlatam aut tractamentum caloris (quenching et tempering) ad formandam ferritem perlite aut structuras bainiticas finas, augmentando robur et resistendo impactui—criticum pro applicationibus frigidae climatis ubi probationes impactus ad 20°C sunt standard. Anguli fortes magni excellant in pontibus latis, supportibus machinarum gravium, et platformis offshore, ubi sectiones earum minimae pondus materiae minuant sine securitate compromittenda. Sodabilitas administratur per calculationes aequivalentis carbonis (CE), saepe requirentes praecalefaciendo sectiones ultra 16mm ad impedienda fractura inducita hydrico. Treatmentes superficiales sicut primores divites zincis aut revestimenta duplex protegunt contra ambientes corrosivos, dum manufactura praecisa certos tolerantes dimensionales praestat pro coaptatione facilique. Quia designa industrialia tendunt ad efficientiam leviorem, isti anguli ingeniis faciunt optimas vias oneris et reducunt massam structuralem, innovationem promovendo in constructione altorum aedificiorum et designe machinarum gravium.