Drut armatury dla konstrukcji betonowych jest podstawą zbrojonego betonu, materiału kompozytowego, w którym wytrzymałość na rozciąganie stali uzupełnia wytrzymałość na ściskanie betonu. Te druty armatowe są produkowane z stali węglowej lub stopowej z granicami plastyczności 235–600 MPa, mające deformacje (żebra, guziki) tworzące mechaniczne połączenie z betonem, regulowane przez normy, takie jak ISO 6935 2 (minimalna wysokość żeber 0,5 mm, odstępy 15–20 mm). Kluczowe zagadnienia obejmują: 1) siła łącza: obliczana za pomocą empirycznych wzorów (np., τ = 0,2√f’c dla betonu o normalnej masie); 2) ochrona przed korozyjną: grubość osłony betonowej (20–50 mm) i pokrycia (epoksydowe, galwanizowane) dla środowisk z zawartością chlorków; 3) reguły szczegółowe: długości nakładki (40–60d w zależności od klasy i wytrzymałości betonu). Powszechne zastosowania obejmują zakres od płyt mieszkalnych (druty armatowe 8–16 mm) do podłóg przemysłowych (druty armatowe 20–32 mm), przy czym normy projektowe określają minimalne stosunki zbrojenia (np., 0,18% dla płyt według ACI 318). Kontrola jakości zapewnia zgodność z plastycznością (wydłużenie ≥16%), spawalnością (równoważnik węglowy ≤0,5%) oraz dokładnością wymiarową (dopuszczalny tolerans średnicy ±0,4 mm dla drutów o średnicy 20 mm). Dostawcy oferują wsparcie techniczne w zakresie oprogramowania do szczegółowania drutów armatowych (AutoCAD Rebar, Tekla Structures), wspomagając inżynierów w optymalizacji układów zbrojenia w celu spełnienia wymagań dotyczących użytkow