Płyty z wysokoprocentowej stali węglowej są konstruowane tak, aby dostarczać wyższych wartości wytrzymałości rozciągania i granicznej plastyczności, zachowując jednocześnie giętkość i formowalność dla wymagających zastosowań strukturalnych. Te płyty zwykle mają zawartość węgla między 0,25% a 0,60%, z dodatkiem stopowych elementów alloyjących, takich jak mangan, krzem, chrom lub nikkel, które poprawiają właściwości mechaniczne. Powszechne wysokoproporcjonalne klasy obejmują ASTM A572 Klasa 50 (graniczna plastyczność ≥345 MPa), EN S355 (graniczna plastyczność ≥355 MPa) oraz JIS SM490 (wytrzymałość na rozciąganie ≥490 MPa). Struktura mikrocząsteczkowa jest zoptymalizowana za pomocą procesów, takich jak kontrolowane walcowanie, ociekanie cieplne i odwodnienie, aby osiągnąć drobnoziarnistą strukturę ferrytowo-pearlitową lub bainitową, równoważąc wytrzymałość i odporność. Płyty z wysokoprocentowej stali węglowej wyróżniają się w zastosowaniach, które wymagają zmniejszenia wagi bez kompromitowania zdolności nośnych, takich jak belki mostowe, ramy budynków wieżowców i elementy ciężkiego sprzętu. Ich wysoka graniczna plastyczność pozwala na cieńsze sekcje, co redukuje zużycie materiału i koszty budowy. Odporność na uderzenia jest kluczowa, z wieloma klasami testowanymi przy niskich temperaturach (np. 20°C), aby zapewnić trwałość w zimnych środowiskach. Spawalność jest zarządzana przez kontrolowane wartości ekwiwalentu węglowego (CE), często wymagające podgrzewania dla grubszych sekcji, aby zapobiec powstawaniu pęknięć. Te płyty znajdują szerokie zastosowanie w projektach infrastruktury, platformach morskich i wyposażeniu transportowym, gdzie wysoka wytrzymałość i trwałość są nieuboczne. Inżynierowie wybierają wysokoprocentowe klasy na podstawie obciążeń konstrukcyjnych, warunków środowiskowych i wymagań montażowych, zapewniając optymalną wydajność i kosztową efektywność.