Płyty z stalowych węglowych przeznaczone są do zastosowań wymagających wysokiej produkcyjności, łącząc odpowiednią twardość, wytrzymałość i odporność na zużycie, aby ułatwić operacje obróbki takie jak cięcie, wiercenie, frezowanie i tokarnia. Te płyty zwykle mają zawartość węgla z zakresu od 0,1% do 0,3%, równoważące formowalność i obrabialność - niższa zawartość węgla poprawia wytrzymałość, ale może zmniejszyć twardość, podczas gdy większa zawartość węgla zwiększa wytrzymałość, ale może obniżyć sprawność obróbkową. Elementy stopowe, takie jak mangan, siarka i fosfor, są często dodawane, aby poprawić obrabialność: siarka tworzy włączania w postaci siarczanu manganu, które działają jako przerzynacze chipsów, podczas gdy fosfor zwiększa twardość bez istotnego obniżenia wytrzymałości. Płyty z stalowych węglowych poddawane są precyzyjnej obróbce cieplnej, takiej jak wykałaczanie lub normalizacja, aby osiągnąć jednolitą strukturę mikrokrystaliczną i optymalną twardość (zazwyczaj 150-220 HB) dla efektywności obróbki. Jakość powierzchni jest starannie kontrolowana, aby minimalizować defekty, które mogą wpływać na czas życia narzędzia. Te płyty są szeroko stosowane w produkcji elementów maszyn, części samochodowych (zębaki, wały) oraz sprzętu przemysłowego, gdzie dokładne wymiary i jakość powierzchni są kluczowe. Obrabialność ocenia się na podstawie czynników takich jak czas życia narzędzia, formowanie chipsów i szorstkość powierzchni, przy czym normy, takie jak ISO 3685, dostarczają metod testowania. Podczas wybierania płyt z stalowych węglowych inżynierowie uwzględniają określony proces obróbki (np. szybkie cięcie kontra ciężkie frezowanie), wymagane tolerancje oraz zabiegi po obróbce (takie jak obróbka cieplna lub galwanizacja), aby zapewnić optymalny wydajność i kosztowosc.