Დასამუშავებელი ნახშირბადის ფოლადის ფურცლები განკუთვნილია მაღალი დამზადების ხარისხის მოთხოვნების მქონე გამოყენებისთვის, რომლებიც უზრუნველყოფს სიკარგის, პლასტიურობის და ცვეთის წინააღმდეგ წინაღობის კომბინაციას დასამუშავებელ ოპერაციების მაგალითად ასაკვეთ, ასატრიალებელი, ასაფრენი და ასატრიალებელი. ასეთ ფურცლებში ნახშირბადის შემცველობა ჩვეულებრივ 0.1%-დან 0.3%-მდე იბრუნება, რაც უზრუნველყოფს ფორმირებადობის და დასამუშავებლობის ბალანსს — ნაკლები ნახშირბადი აუმჯობესებს პლასტიურობას, მაგრამ შეიძლება შეამციროს სიკარგის, ხოლო მაღალი ნახშირბადის შემცველობა აძლიერებს სიმტკიცეს, მაგრამ შეიძლება შეამციროს დამუშავებადობა. ხშირად დასამუშავებლობის გასაუმჯობესებლად დაემატება შენადნობის ელემენტები, როგორიცაა მანგანუმი, გოგირდი და ფოსფორი: გოგირდი ქმნის მანგანუმის სულფიდის ჩანართებს, რომლებიც როლს ასრულებენ როგორც ნარჩენების მომტეხი, ხოლო ფოსფორი ამაღლებს სიკარგის გარეშე პლასტიურობის მნიშვნელოვანი შემცირებისა. დასამუშავებელი ნახშირბადის ფოლადის ფურცლები გადის ზუსტ სითბოს დამუშავებას, როგორიცაა გახინჯვა ან ნორმალიზება, რათა მიეცეს ერთგვაროვანი მიკროსტრუქტურა და სიკარგის ოპტიმალური დონე (საერთოდ 150-220 ჰბ) დასამუშავების ეფექტუალურობისთვის. ზედაპირის დასრულება სპეციალურად იკონტროლება, რათა მინიმუმამდე შეიზღუდოს ნაკლებობები, რომლებმაც შეიძლება ინსტრუმენტის სიცოცხლის ხანგრძლივობა შეამციროს. ეს ფურცლები ფართოდ გამოიყენება მანქანების კომპონენტების, ავტომობილის ნაწილების (ბორბის გადაცემანი, ღეროები), და სამრეწველო მოწყობილობების წარმოებაში, სადაც ზუსტი განზომილებები და ზედაპირის ხარისხი აუცილებელია. დასამუშავებლობა ფასდება ფაქტორების მიხედვით, როგორიცაა ინსტრუმენტის სიცოცხლის ხანგრძლივობა, ნარჩენების წარმოქმნა და ზედაპირის ხრეშიანობა, სტანდარტებით როგორიცაა ISO 3685, რომელიც განსაზღვრავს გამოცდის მეთოდებს. როდესაც ინჟინრები ირჩევენ დასამუშავებელ ნახშირბადის ფოლადის ფურცლებს, ისინი განიხილავენ კონკრეტულ დამუშავების პროცესს (მაგალითად, მაღალი სიჩქარის ასაკვეთი წინა მძიმე ასაფრენისა), საჭირო დაშვებებს და დამუშავების შემდგომ დამუშავებას (მაგალითად, სითბოს დამუშავება ან დალუჟვა) საუკეთესო შესრულების და ხარჯთაღნობის უზრუნველსაყოფად.