Slijtagebestendige koolstalen platen zijn ontworpen om extreme slijting, impact en wrijving in zware bedrijfsomstandigheden te doorstaan, waardoor ze essentieel zijn voor uitrusting en structuren die blootstaan aan dynamische belastingen en slijtvaste media. Deze platen ontleenen hun slijtagebestendigheid aan een combinatie van hoge hardheid, taaiheid en een geschikte microstructuur. De koolstofinhoud ligt doorgaans tussen 0,4% en 1,0%, met toevoegingen van legeringselementen zoals chroom, mangaan en molibdeen om harde carbiden te vormen en de slijtagebestendigheid te verbeteren. Verhitte behandelingprocessen zoals quenching en temperen worden gebruikt om een martensitische microstructuur te bereiken, wat resulteert in hardheidswaarden van 350 tot 600 HB. De slijtagebestendigheid wordt gemeten met tests zoals de Taber slijttest of de Dry sand/rubber wheel slijttest, die realistische slijtcondities simuleren. Slijtagebestendige koolstalen platen worden breed gebruikt in de mijnbouw (kipruimtes van stortwagens, conveyorsystemen), bouw (grondwerpbakken, verpulveringslijnen) en zware industrie (materiaalhanteringsapparatuur, cementfabrieksmachines). Hun vermogen om slijting te weerstaan verlengt aanzienlijk de dienstleven en verlaagt onderhoudskosten ten opzichte van gewone koolstalen. Bij het selecteren van slijtagebestendige platen moeten factoren zoals het type slijting (glijden, impact of erosie), werktemperatuur en vereiste vormbaarheid worden overwogen. Sommige typen bieden een balans tussen slijtagebestendigheid en lassenbaarheid, wat toelaat tot ter-plaatse aanpassingen, terwijl andere maximale hardheid prioriteren voor extreme slijtcondities.